124
I. CHRONICA
intentione fundanda, hoc consilii adin venit, maxime in regno Sueorum,
ut omnibus castris, omni munitione, omnique emolumento et lucro, Da
cis et aliis extraneis assignatis, nihil adjutorii haberent innati e) seu in-
tranei pro militiae oneribus sustentandis. Et hac de caussa suscitavit con
tra se Principes Alemanniæ propinquiores, puta Comitem Holsatiæ et Do
minos de Scouwenborgh f) aliosque quam pluresj aut potius cum eis in
perditionem suae militiae conspiravit. Unde cum omnes adversarii sui pu
tativi essent congregati in Sleswijk, oppido immunito, et haberet ipse
exercitum pene immensum , ut facillimum ei fuisset omnes eos conclude
re in manu sua, libere eos abire permisit. Et cum multis annis obsedis
set castrum Gottorp et Flensborgh, in maximo dispendio , multo vul
nere et perditione suorum Militum et Nobilium , cum jam ipsi expendis
sent et consumsissent patrimonialia bona sua, dum ad hoc deventum es
set, ut castra capienda forent, dicente quodam Milite de Dacia, dicto Mar
tino Jonson, ad Regem: Nunc dabo Ducem seu Comitem in manus ve
stras : Irrisit hominem, et verbis despectis et subsannationibus repulitjeum,
dicens: An assare vel bullire g) vis eum cum acceperis?
Ac ita noluit A) accipere castra dum potuit, in quorum obsidio
ne tot annorum curriculis subditi sui fuerunt afflicti, nihil omnino sub
sidii in expensis obtinentes a Rege; sed bona sua immobilia vendentes,
et in pignus exponentes, suis stipendiis militabant, non quidem uno an
no, duobus, vel tribus, aut certo aliquo annorum numero, sed unusquis
que ubi morte finiebatur, ibi et bellum. Interim autem dum taliter Sue-
ci militarent pro Dacis, ut eis acquirerent terras et castra, officiales Re
gis, qui castra gubernabant et regnum eviscerabant et martyrizabant eo
rum colonos, familiam et amicos, reddentes eorum praedia desolata, unde
illi sustentari debebant in expeditione Regis, et in terra aliena degentes,
pugnantes quidem et vulnera sustinentes, nihil autem nisi verba blasphe-
miæ vincentes. Quorum multi ducti captivi, septem annis in captivitate
detinebantur, vinculis, compedibus, carcere affligebantur. Nec unquam
vel ad solvendas expensas in captivitate consumptas, vel ad redimendos
seipsos obulum a Rege aliquem obtinebant. Et ut apertior esset ejus in
tentio de sua militia exstinguenda, sub tempestate quadam saevissima jussit
CCC. Milites et militares, de omnibus tribus regnis indila-te navigio^ire
ad certum locum. Qui mox egressi a portu et a tempestate absorpti 1 , sub-
niersi sunt. Et ne parum sibi foret cum praefatis Principibus in subver
sionem suorum conspirasse , addidit suscitare contra se et suos, civitates
maritimas seu stagnates i), quae idcirco gravius quam illi Principes, ho
rum regnorum loca atque hornines affligebant. In quorum hostium con
gressu, quia Sueci pro Rege certabant fidelius , damna majora quam
alii, receperunt. Bello enim commisso in Öresund, in Danorum scilicet
attinentiis et regno, expositi sunt periculo, qui aliunde advenerant, Sueci
scilicet, qui non in terra, sed in suis navibus ad pugnam parati jacebant.
Unde captivati sunt Dnus. Broderus Suenson k ), Gregorius Magnusson /)
capi-
e) Svet. in föd cie. Cod. i. 4. deest. h) Cod. 2. male: voluit.
/) Henricus, Adolphus, Gerhardus. Cfr. Chron. i) Civitates Hanseaticæ.
Petri Ol. ap. Langebek, I. p. i3g. A) Tjurhufvud, Abrahami prædicti fratruelis.
Messenius: lixare. I) Länia. cfr. Dalin, Le. p. 642.
