I. CHRONICA
IlS
cunt Chronica, quod cum ex parte Reginæ occisi fuerint VIII. Milites,
unus tantum servus Reginæ fuerit occisus. Non igitur Danorum, sed Sue-
orum fuit Rex Albertus viribus debellatus et armis. Marscalcus enim
Sueciæ Ericus b) eapitaneus ex parte Sueorum belli negotium dirigebat, et
totam rem belli contra Regem Albertum administrabat. Captum tamen
Regem et Principes, qui cum eo advenerant, Reginæ manibus offerebant,
tanquam Principissæ, vel jam pridem per eos assumptae, vel bello pera
cto, ut promiserant, assumendae, in cujus evidentiam captivum suum Al
bertum suæ custodiae assignarunt. Statutus enim erat locus, similiter et
tempus ineundi certaminis, ad diem S. Matthiæ c ) Apostoli, in Fala We-
strogothiæ. Ad quem locum Rex cum suis in multa pompa et gloria pro
perans, in potentia et virtute exercitus sui gloriabatur, quasi potens d ) et
certus victoriæ obtinendae. Quilibet enim Alemannus tres Suecos non so
lum vincere, sed et ligare, et quo vellet pellere se jactabat. Sed inito
bello mutatus est in eis animus pariter et exitus belli. Captus est enim
Rex Albertus cum filio suo Erico, et tribus Principibus jam antea nomi
natis. Milites ejus XIX. occisi sunt, cum multitudine satellitum occi
sorum, cæteris autem fugientibus aut etiam captivatis. De Suecis autem
ex parte Reginæ VIII. Milites occubuerunt, et unus servus Reginæ é).
Ducitur igitur Rex Ludosiam ad Reginæ praesentiam, deinde ad ca
strum Lindholm in Scania, ubi VII. annis cum filio detinebatur in vinculis,
donec scilicet Margareta omnia castra Sueciæ cum Stokholmensi oppido
obtineret, sicut de Rege Magno in introitu Alberti factum fuit. Elapso
vero septennio, cum Regina plena possessione regni gauderet, Regem Al
bertum cum filio absolvit a vinculis, sub pollicitatione solutionis magnae
summae, quam aut infra tempus praefixum solvere debuit, aut ad captivi
tatem redire. Toto aütern tempore vitæ suæ residuo, degebat in mona
sterio Dobranensi, ubi etiam est mortuus et sepultus /).
Captivato autem Rege Alberto, multiplicata sunt mala in terra plus-
quam temporibus retroactis. Totus enim Ducatus Magnipolensis in vindi
ctam et ultionem captivationis Regis Alberti surrexit. Civitates enim il
lae potentes, Rostok, Wismaria, Stokholm, tunc primum arma sumpse
runt, terra marique Sueciam et Daciam impugnantes. Sed Dacia et Nor-
vegia potentes et fortes habuerunt defensores, Suecia nullum. Habebat
quidem militiam, sed adeo extenuatam bellis et oppressionibus fatigatam,
ut dicere posset: Venerunt filii usque ad partum, sed non habet vires par
turiens. Habebant et Reginam, sed nondum venerat tempus ejus. Exspe
ctabat illa tempus idoneum intentioni suæ. Mutuo enim occidendi erant
prius, quos illa volebat amotos esse de medio. Pugnabat ergo contra ho
stes in gladio alieno, utrobique triumphans. Pugnantibus enim invicem
Suecis et Alemannis, vincebat illa, quavis parte ruente. Sic enim intra
tura erat cum Danis, ut occisi prius essent Sueci et Alemanni. Tres er
go
b) Ericus Ketlil.s'on Enke, de Vermelandîa, Usus est igitur Noster Codice, qui hanc hahuit
R. S. Marscalcus. cfr. Uggla, RâdsL. p. i3. Diar. lectionem, pro vulgari „mangen hennes Sven.”
Vazsten. ad a. i5q6. ./) An. i4i2, mense Aprili, cfr. Beehr, Rer.
c") d. 24 Febr. cfr Benzelü Monum. p. 258. Mecleburgicar. L. II. p. 3s8. In ecclesia civitatis
d) Cod. 2 . addit: nimium. Gadebuscli tumulo illatus. De monumento sepul-
e) Henr. Parrow. Dalin p. 58i. Chr. Rhythm, chrali clr. Stockh. Magaz. IL p. 63g , in quo ef-
„Drottnirigerme Riddare slogos ther otta figies Regis cum nomine et titulis comparet, abs-
Och ecu hennes Sven i samma motta.” que anni et diei emortualis mentione.