II2 
I. CHRONICA 
vente retrocessit, et pontem Ôstensbro transiliens , et post se dissolvi fa 
ciens, captivitatem evasit, et in Norvegiam festinavit. 
Toto igitur septennio, quo Rex Magnus tenebatur in vinculis, Rex 
Albertus obsedit castra, quæ ad manus Regis Magni a suis fidelibus tene 
bantur. Rex vero Haquinus, dans operam liberandi Patrem a vinculis , 
assumpto auxilio de Norvegia, ubi jam in Regem assumptus erat, manu 
valida Sveciam ingressus, spoliabat Ecclesias, bona, quæ poterat, aufere 
bat, guerras et bella diversa movebat, et specialiter Vestgothiam et Ost- 
gothiam continuis incursibus infestabat, tantumque tandem potentiae con 
gesserat, ut Stokholmense oppidum obsideret. Cui etiam dicunt in auxi 
lium supervenisse Dtium. Hemrningum Episcopum Aboensem, virum de 
votissimum, ob fidelitatem, quam Regi Magno etiam in captivitate serva 
bat, licet ejus mandato fuerat aliquando captivatus. Tuncque tantum ef 
fecit, ut Patrem suum a captivitate liberaret, castrorum traditione, quæ 
hactenus ad manus Regis Magni et Filii ejus manu bellica et va 
lida fuerant conservata. Acceptum ergo Patrem duxit secum in Norve 
giam, ubi toto tempore vitæ suæ degens, ad ultimum submersus est apud 
insulam Lingholm, in stagno Bomilfiord i). Accepit autem Rex Haqui 
nus filiam Regis Valdemari uxorem, sicut patres utriusque eorum mali 
tiose tractaverant, in praejudicium et subversionem regni et nobilium Sue- 
ciæ prædictorum, genuitque ex ea filium Olavum nomine, et in brevi post 
ipse Haquinus Asloiæ defunctus est k\ Filius autem ejus Olavus, quo de 
venerat, aut ubi et qua morte obierit, ignoratur l)* nisi quod mater ejus 
quendarn Olavum, qui se dicebat filium ejus igne fecerit concremari m), 
Sicque illa, patre suo Valdemaro defuncto, regnum Danorum hæreditario 
jure suscepit n); regni vero Norvegici, marito defuncto et filio, nescio quo 
jure, obtinuit dominatum, et principissa utriusque regni effecta est. 
Post hæc Rex Albertus regnum Sveorum pacifica possessione adeptus o), 
castris omnibus et munitionibus, cum toto regno sibi traditis, ad nihil aliud 
motum sui animi convertebat', nisi ut eos, qui eum elegerant, assumpserant, 
introduxerant, e medio auferret, aut vita pulsos aut regno, aut in extre 
mam redactos paupertatem, aut ignobilem servitutem. Elegit enim Aleman 
nos in Consiliarios, castra et terras, obventiones et reditus illis tradidit, et 
qualescunque aut undecunque essent, dum tamen Alemanni, digni erant 
in regno Sveciæ principari. Certabat enim iile Albertus replere regnum 
suis Alemannis, et eos solos habere consiliarios, familiares et pugnatores, 
de Svecis non confidens, quos habebat contemptui, ludibrio et derisioni, 
aperte toto conamine contendens, ut nobilium filiæ et relictæ Alemannis 
etiam vilissimis matrimonio traderentur; quos etsi sciret filios esse suto 
rum aut fabrorum, non erubuit tamen suos cognatos et consanguineos no. 
minare, 
i) Hæcce desumsit Noster e Chronologiis ve 
tustis, quæ atl an. obitum R. Magni refe 
runt. Fusius enarrat Chronol. N:o i 4 . ”R. Magnus 
iu scopulis in una insula prope Bergensem civi 
tatem, dicta Liungholm, de navi sua, quæ 
tunc pericli Libatur, incaute in aquam exsiliens, 
et per servitores suos extractus, et ad littus per 
ductus, palpitando vitam finivit”. 
I) An. i 58 o d. i Maji. 
Ï) Olavus V. natus 1571 Electus Rex Daniæ 
1376. Rex haereditarius Norvegiae i 58 o. Denatus 
Falsterbodæ d. 3 Aug. j587, Soræ sepultus est. 
Cfr. Chronol. N:o 12. i 4 . ,6. 
m) De falsario, qui Olavi nomen praeferebat, 
vid- Chron. Petri Olai, ap. Langebek, I p. 137, quod 
Noster ad verhum Iere secutus est. 
n) Hallucinatur Noster, Chronol. N:o i 4 . ad 
verbum secutus, Regnum Danorum hæreditarium 
dicendo. 
°) Cod. 4 . in margine, eadem manu addit: sub 
isto Rege Alberto obiit Sancta Bix-gitta Romæ an 
no Dni. MCCCLXXIII.