70 
II 227 lassus dum noctu stertit. 
335g chorda qui semper oberrat eadem, 
carm. III llw pedes quo te rapient. 
2450 scelerum si bene paenitet. 
Denique haec adiungenda sunt exempla, quibus coniunctiones 
et pronomen relativum traiecta sunt ante infinitivum 
verbo finito antecedentem: 
PI. Amph. 419 Pterela rex qui potitare solitus est, patera aurea. 
Capt. 294 fecit, hominem frugi ut facere oportuit. 
296 haec tu eadem si confiteri vis, tua ex re feceris. 586. 
Epid. 353 suam natam quam esse credidit. 
Mere. 143 saluti quod tibi esse censeo. 
510 bona si esse vis, bene erit tibi. 
Mil. 254 vera ut esse credat, quae mentibimur. 670. Most. 835. 
Pseud. 930 meque ut esse autumet. 
Trin. 921 coniectura si reperire possumus. 
Truc. 424 quinto die quod fieri oportet. 
467 bene si facere incipit. 
468 male quae facere occeperunt. 
Enn. 228 observarent, portisculus signum cum dare coepisset. 
Ter. Andr. 426 volgo quod dici solet. 
Hec. 80 alias ut uti possim causa hac integra. 
Lucii. 561 adversa hieme olim quis uti possis. 
Cic. Arat. 190 signa dedit nautis, cuncti quae noscere possent. 
Lucr. I 936 sed veluti pueris absinthia taetra medentes 
cum dare conantur = IV 12. 
998 sedes ubi ponere possint. 
II 462 facile ut cognoscere possis. 419. 557. 
III 363 fulgida praesertim cum cernere saepe nequimus. 
422 animam verbi causa cum dicere pergam. 418. 
IV 325 sol etiam caecat, contra si tendere pergas. 402. 
V 124 notitiam potius praebere ut posse putentur. 
247 illud in his rebus ne corripuisse rearis me mihi. 
1266 ut sibi tela parent silvasque ut caedere possint. 
VI 1061 -lignea materies in quo genere esse videtur. 
Verg. Aen. IV 85 infandum si fallere possit amorem. 
XI178 Turnum gnatoque patrique quam debere vides.