47 
Vergil. (ed’ Ribbeck) Eclogae. 2n o formonse puer, nimium 
ne crede colori 
35 haec eadem ut sciret, quid non faciebat Amyntas? 
sg Damoeta*s dono mihi quam dedit olim. 
3 3 ipse Neaeram /dum fovet ac ne me sibi praeferat illa 
veretur. 
87 am cornu petat et pedibus qui spargat 
harenam — Aen IX 629. 
6 3 s altius utque cadant summotis nubibus imbres. 
6 4 errantem Permessi ad flumina Gallum. 
Aonas in montis ut duxerit una sororum. 
82 immemor herbarum quos est mirata iuvenca. 
8 ille dies, mihi cum liceat tua dicere facta. 
l8 coniugis indigno Nysae deceptus amore/dum queror. 
9^3 nox pluviam ne colligat ante. 
65 cantantes ut eamus, ego hoc te fasce levabo. 
Georg I. 370 at Boreae de parte trucis cum fulminat. 
500 hunc saltem everso iuvenem succurrere saeclo 
ne prohibete! 
II 228 altera frumentis quomiam favet. 
285 non animum modo uti pascat prospectus. 
III 346 non secus ac patriis acer Romanus in armis 
iniusto sub fasce viam quom carpit. 
457 ima dolor balantum lapsus ossa cum furit. 
461 Bisaltae quo more solent acerque Gelonus. 
IV 96 pulvere ab alto 
quom venit et sicco terram spuit ore viator. 
170 ac veluti lentis Cyclopes fulmina massis. 
cum 1 ) properant. 
437 cuius Aristaeo quoniam est oblata facultas. 
575 carmina qui lusi pastorum audaxque iuventa. 
Aen. I 287 famam qui terminet astris. 
584 medio in fluctu quem vidimus ipse. 
651 Pergama cum peteret inconcessosque hymenaeos. 
653 praeterea sceptrum, Ilione quod gesserat olim. 
9 de collocatione „veluti-cum“ similiumque coni. conf. Lucr. 1 936 
VI 661. Verg. g III 237 Aen. II 626 IV 403 IX 30, 59 X 98 XII 67, 473.