124 
Primo autem a. Chr. n. saeculo fere semper secundo sen 
tentiae loco legitur; de subiunctione cpiae apud Ciceronem alios- 
que scriplores usu venit, conf. quae Kiilinerus (Ausf. Gram. d. 
lat. Sprache II pag. 734/5) explicavit. A poetis quoque enim 
saepe subiungitur, praecipue a Lucretio, qui plerumque enim 
verbo subnectit ita, ut hac particula caesuram post tertiam vel 
quartam arsin claudat. 
Luc. I 219 nulla vi foret usus enim/ quae... 
647 nil prodesset enim / calidum denserier ignetn. 
650 acrior ardor enim / conductis partibus esset. 
680 nil referret enim / quaedam decedere. 
700 quo referemus enim/1 
705 aequa videtur enim / dementia dicere utrumque. 
767 alternis gignuntur enim / mutantque colorem. 
974 alterutrum fatearis enim / sumasque necessest. 
II 129 multa videbis enim / — V 24, 669, 849, 1095. 
134 prima moventur enim/ per se primordia. 
454 nec retinentur enim ' inter se glomeramina. 
1147 omnia debet enim / cibus integrare novando. 
III. 141 hic exsultat enim / pavor ac metus. 
246 prima cietur enim / parvis perfecta figuris. 
560 nec sine corpore enim / vitales edere motus .. . potest. 
701 quod permanat enim / dissolvitur. 
756 quod mutatur enim / dissolvitur. 
790 quod si posset enim / = V 134. 
IV 526 corpoream <vocem> quoque enim / constare faten- 
dumst. 
V 977 a parvis quod enim / consuerant. 
1148 acrius ex ira quod enim / se quisque parabat. 
1156 etsi fallit enim/. 
VI 99 nec fit enim / sonitus caeli de parte serena. 
369 prima caloris enim / pars et postrema rigoris. 
617 quippe videmus enim/ vestis umore madentis. 
701 in summo sunt vertice enim / crateres. 
1020 quippe agitantur enim! plagis aliunde.