11 
I. 
1. Creberrime conjunctiones et pronomen relativum ad verbum 
traiciuntur; qua in re nihil interest, utrum una an complures 
voces coniunctioni antecedant neque utrum coniunctio eodem 
versu an primo vel secundo loco sequentis versus posita sit. 
Unaquaeque pronuntiationis pars coniunctioni vel pronomini 
relativo et verbo arte coniunctis antecedere potest. Haec autem 
huius collocationis exstant exempla: 
apud Naevium (ed 3 Ribbeck) trag 48 iatn solis aestu 
candor cum liquesceret. 
cotn. 93 primum ad virtutem ut redeatis, domi patres 
patriam ut colalis. 
bell. Pun. 47 convenit, regnum simul ac locos ut haberent 
48 3 obsides ut reddant. 
epigr. 3 immortales mortales si foret fas flere. 
Plaut. (ed Goetz-Schoell) Ampli. 21 tametsi' pro imperio 
vobis quod dictum foret. 
29 mirare non est aequom, sibi si praetimet. 
54 faciam ex tragoedia comoedia ut sit omnibus isdem 
vorsibus. 
61 reges quo veniant et di, non par arbitror. 
83 qui sibi mandasset, delegati ut plauderent. 
85 eius ornamenta et corium uti conciderent. 
128 vorsari crebro hic quom viderent me domi. 
136 memorat, legiones hostium ut fugaverit. 
154 iuventutis mores qui sciam, qui hoc noctis solus 
ambulem. 
169 quo facto aut dicto adeost opus, quietus ne sis. 
226 urbem agrum aras focos seque uti dederent. 
282 nisi item unam, verberatus quam pependi perpetem. 
290 erus quod imperavit = 586. 
340 qui possim videri huic fortis, a me ut abstineat manum-