54
Philone ipso quoque illustrium poetarum opera cum rebus in
natura conspicuis comparentur.
V.
E quinque illis sublimitatis fontibus, quos auctor in capite
VIII significat, tertius quartus quintus per se ipsi quidem ad
alias quoque orationum virtutes possunt pertinere, cum primum
et secundum naturae sublimitatis proprios esse perspicuum
sit (cf. n. vifj. p. 12so). Caecilius autem Theophrastum secutus
(cf. supra p. 20) maxime figuras et verborum delectum atque
compositionem videtur respexisse (cf. n. vii>. p. 13;), cum
Pseudo-Longinus animi magnitudini et affectibus longe pluri
mum tribuat, sed hic, quamvis Caecilio opprobrio vertat, quod
affectibus neglectis to vipog et to' nad/^nxw unum idemque
esse opinatus sit, et quamvis, qua ratione sublimitas et affectus
differant inter se, studeat demonstrare, tamen ne ipse quidem
hoc in libello peculiariter de affectibus disputat et etiam rem
plerumque ita agit, quasi illud discrimen omnino non posu
erit. ') ac re vera semper fere de sublimitate cum affectibus
coniuncta disserit, de sola sublimitate non item (sed cf. p. 13i2).
at utut haec se habent -- puto autem Marxium (in cuius
opinionem nunc etiam Vahlenus discessit [cf. n. vip. p. 38])
haec recte expedivisse —, certe nemo non cognoscet apud hunc
rhetorem affectuum partes multo graviores esse quam apud
reliquos, qua re auctor, qui ipse se peculiarem de affectibus
librum scripturum esse promittit (p. 83u), propius abesse
videtur ab rhetoribus illis philosophis, qui nihil antiquius
habent, quam ut ostendant, quanta sit vis affectuum in ora
tione. 2 ) post Aristotelem autem, qui latissime hanc partem
tractavit, imprimis Cicero et Quintilianus affectibus plurimum
‘)~Nec tamen censemus pro ftiaov; p. 3i3 legendum esse nattovi,
etsi dubitamus, num tradita lectio recta sit. nam illud naiiov; et vyjovt
discrimen p. 13 demum statuitur, neque legitur vox in iis, quae
antecedunt, praeterea autem auctor, ut raepissime dicit vyos xal niVo;
(cf. p. 39u. 41n. 4hr. 46io. 55i«. 7bo), sic v\po; tj irados numquam.
a ) Veteres omni tempore docuerunt affectibus non solum auditores
commoveri, sed etiam omnia fere oratoris excusari, cf. Aristot.
p. 1408 a 19: avro/jOLOTTafrei ae\ . . . o axoviov io) TrafttjTttttog Ityorii.
