39
dv^-Qionona^Mg yccQ . . . siQijiai. sed eandem fere
disputandi rationem ac viam iam apud Ciceronem invenimus,
qui de nat. deor. II 70 secundum Posidonium Stoicorum de
diis et de deorum pugnis opiniones refert, cf. Tuse. I 65:
«Non enim ambrosia deos aut nectare laetari arbitror, nec
Homerum audio, qui Ganymeden a dis raptum ait propter
formam ... fingebat haec Homerus et humana ad deos
transferebat 1 * (cf. August. conf. I 16). ac similiter de
Homero iudicat Heraclitus ille Stoicus, cum haec pronuntiat
C. XXXVII: naV-wv ovv av&QWJtivwv woneQei 'Ctoyqatpog
'O/tojQog eOTiv d^rjyoQixcog i 6 a v u fl a l v o v rj ulv !)■ e w v ne—
Qi&eig ovo/naoiv. quam sententiam acrius ac subtilius di
cendo exprimit Pseudo-Longinus p. 17 u : "Ofir/Qog yaQ pol doxsl
naQadidovg tpav/iaTU tfeojv ■/.().._ . . . rovg i.iev erci r.wv Tuaxwv
av&Qwnovg . . . ,‘Jeovg nsnoiijy.evai, rovg deovg (V ccvV Qamovg.
Maximus autem Tyrius, qui ipse quoque Stoicos secutus
Homerum et Platonem, quorum comparationem instituit, de
orum virtutes in homines transtulisse dicit et humanos affectus
diis tribuisse (X 4), Heracliti illud: attavaxoi d-vrpioi, dvrjxoi
d&dvaroi [fr. 61 D.] in rem suam convertit.*)
Ex iisdem vero rivulis, e quibus Heracliti grammatici
allegoriae ductae sunt, 2 ) et ad quos Pseudo-Longini sententiae
quas perlustravimus videntur redire, posteriores quoque Homeri
interpretes sua interdum hauserunt, et praecipue scholiis ad
Homerum rhetoricis quae supersunt permulta Stoicorum doc
trinae frustula continentur. Stoici enim cum praeter ceteras
philosophorum sectas Homeri carmina pertractabant, tum anxie
studebant omnes eloquentiae leges in Homero detegere. Pseudo-
‘) Idem Maximus diss. XVI 31 Platonem ait Homero sublimitatem
sermonis sui debere: kxsCvtjg zrjg (oStjg S-qe/j/ua rjv Ulartav . . . ioot€ xn\ E7il-
To/iyrjocuyi av eItteZv eyioye Ey(peq4oTE()OV eivcu ‘Ojutjqu) ovdiva, xcev tov OyrjQov
(pEvyrj xtX. . . . eotl /uev ovv xul ravra {jJXcntavog ovoyaza xal otjyara) exeZ&ev,
EXEtrrjg Ttjg aQjuovCag anoQQOt] (cf. n. vip. p. 319) iog e£ Slxeavov rj JVIauoTig xiX.
sic Proclus Homerum vocat SiSaoxaXor rtjg UXartovog aTTctorjg TTQayyaTEiag zrjg
/ui/urjTixfjg xai zrjg (piXooocpov &€u)Qtag vXrjg (cf. chrestom. II 1. I 80, 11).
2 ) Istum Heraclitum pluriens Cratetis Stoici allegorias Homericas
expilasse luculenter demonstravit Maassius in libro, cui inscribitur ,Aratea*
p. 177 ss. cf. Lehnert, 1. c. p. 98.
