34
re ab rhetoribus differant, nam uterque arbitratur poetarum
expqdaeeg atque egressiones, (quas primi p. Chr. saeculi rhe
tores maxime in deliciis habebant [cf. Norden, Kunstprosa
p. 285 sq.]), oratoribus nullo modo imitandas esse, quia
poetae habeant maiorem quandam licentiam fabulis solis con
cessam, quam causis iudicialibus adhibere non liceat, cf. Ps,-
Dionys. p. 372is U.-R.: avxoig dvanXdxxovaiv Xoijtiwv . .. dipeeg
ov navxwv ovxco ov/.tftefir]x6xiov, wg avioi Xeyovotv. . .. xovxo de
td nddr t ua dv&qwTmv ayvoovvxwv, oxe xai ev zolg eruxaiqoig
xwv dywviov eoxt (pavxaoiag xivryug ixavij xai ov Sei e^oiOev
Xoyoeg cpavzaoiag eneioxvxXelo&ai. ’) p. 372 0 : eiaedqvrj de xovro xo
dfidqxtjfia ...xaxagrjXov... xiSv noerj/tiaxoiv <n rt.inp. p.36n :
xa fi e» rr aqcr xoTg no irjxalg fivd-txwxeqav eyei vrjv vneq-
exrtzwoev . . . xai navxi] xo re taxor vneqaiqovoav, xrjg de qrjxo-
qrxfjg epavxaoiag xdXXioxov dei xo eftnqaxxov xai evaXrj&eg.
deevai 2 ) de xai exepvXoi ai naqa^aaeig, rjvix av fj no i r. x ixd v
xov Xoyov xai /uvdwdeg xo reXdo/ua (cf. Polyb. XII 25 i 3. —
anon. 62.). ad quas sententias proxime accedit Quintiliani
opinio, cf. II4, 2 sq : „Grammaticis autem poeticas (narrationes)
dedimus: apud rhetorem initium sit historica, tanto robustior
quanto verior. . . . interim admonere illud satis est, ut sit ea
... neque rursus sinuosa et arcessitis descriptionibus, in quas
plerique imitatione poeticae licentiae ducuntur, lasciviat."
VIII 3, 73: „Poetis quidem permittamus eiusmodi exempla ...
non idem oratorem decebit." 6, 17: „In illo vero plurimum
erroris, quod ea, quae poetis, qui et omnia ad voluptatem
*) Verbum &reiaxvxXtTv legitur n. vip. p. 28i et p. 46io.
J ) Hoc loco pro voce 3e„a( Arnimius nuper (stud. Vindob. vol. XXIV.
p. 451) scripsit itrai, ut synonyma evaderent quae coniectura mihi quidem
non magis probatur quam Vahleno, cuius sententiam ipse quoque defendo,
vocabulo erlim <Wosignificatur, quodeumque e ceteris eminet et a vul
gari consuetudine differt: <Wo7 sunt homines eximii et aut virtutibus aut
vitiis insignes, velim autem conferas Piat. Phaedr. p. 254 B: w; Stiva xai
naQavofia arayxa^ofitrov. — Theaet. p. 203 D: Stivov xai a Xoyov ,mirum
atque absurdum', [similiter ab auctore adiectivum 9av/iaaroc adhibetur p. 8is:
9avyta<n >■ yt tov MaxtSovog Ij vrpo; tov ooipwTtjv avyxpdefinitur igitur
certius illo libelli nepl vipov; loco prius et magis generale vocabulum voce
posteriore, ut mos est auctoris (cf. p. 71?),
