28
01 —Kor/.ol rrjvde rrjv yoivrjv aia&tjaiv ivrog dcprjv TtQoaaydqei-
ovai, t lam concedes Adrasti, quo utitur Theo, certe
Posidonium esse auctorem. Et apud Theonem alius locus
exstat, quo Posidonii vestigia invenies. Supra expositum
erat secundum Posidonium animam ita compositam esse, ut
progressa usque ad soliditatem omnia corporalia et incor
poralia percipere possit, apud Theonem 18 autem Adrastus
haec profert: ID.uxwv Se Ttqog rrjv cpvaiv dqi'v, irteidrj rrjv
ipvyjjv ccvceyxrj avviaxa^ievrpv xad-’ dq/ioviav jie/qi tidv atsqsidv
Jtqouytiv dqid-ftdiv xal dval avvanpoCeadat. /.leaorqaiv, dctiog dia
itavzhg el-Sovaa rov teleiov artqtov y.ooiay.ov md/iatog ttdvtiov
civuXrjmixrj yevrjaetca tidv dvtcov, v.al trjv uquoviuv avtrjg (ii/qi
rovrov Tiqouyjflye, rqdrcov rivet yal ycttct rrjv avrrjg cpvaiv
irt cmeigov dvvaf.ievrjv rcqoiivai. Vides igitur in hac quoque
re Adrastum pendere a Posidonio. Sed haec hactenus.
Adrasto saepius postea occurres. lam alia Posidonii vestigia
detegamus.
IV. De Hierocle. 1
In Hieroclis commentario, quod scripsit in „Aureum
carmen 11 , sunt, quibus de Posidonio numeros praedicante
moneamur. Nam ad versum 47 simillima eis disseruntur,
quae Anatolius, Philo, ceteri tradunt.
12. p. 66, l.
1. cf. Wendlandium, B. Phil. Woch. 1892, 872 ss.
