26 
et de quaternario scriptam iam a Posidonio allatam fuisse 
concedes, si comparaveris, quae Anatolius, antequam singulos 
numeros tractat, praemisit, cum Theonis p. 99, 17 ss. 
Anat. p. 5. 
Theo (Adrastus). 
narra ptv ydg rhv ccQi&puv 
e(q dexdda ryyayov (olITvLhcyOQi- 
xoi), insidi] vneg dexada ovdeig 
e ani' ceQi&fiog, iv rfj av^rjaei 
TXuhv rjfuov vnoorgerpbvnov 
ini povdda xal dvada xal rovg 
iSijg. trjv 6k dexdda ini rsrgdda 
ovvloraod-cu. 
. ... oi Hv&ayoQELOL rhv 
ndvra agi&pov elg dixa avfjyov, 
vneg Sexu di ovdeig in dgtO-png, 
iv ndojj avlgrjoei ndhv rj/uov 
imargecpnvnov ini parada 
pera rh ovp/rlrjoavaOui ndoav 
dexdda' aU.cc xal, on ixrergddog 
avv Lancia i v dexdg, elg id 
pdhara riyv tei aaxivv irlpcov. 
Quid tam apertum tamquo perspicuum est, quam unius 
auctoris haec esse! Anatolium autem Posidonio ipso usum 
esse Borghorstius recte Judicavit. Atque etiam plura Anatolius 
doceat nos. Primum ex verbis eius allatis apparet eum, 
quae legebat in fonte de quaternario, praetermittere, quia 
de singulis tantum numeris disputaturus est. Quo factum 
esse coniciam, ut sacramentum illud Pythagoreorum, quod 
Posidonium attulisse ex Sexto Empirico apparet, Anatolius 
non exhibeat. Quod ad quattuor numerum praedicandum 
adhibere non neglexisset, si inter huius laudes apud Posidonium 
invenisset. Sed hoc loco apud Posidonium non erat allatum, 
sed in quaternario, non quattuor numero laudato, quae duae 
laudationes non confundendae sunt. Sed alterum Anatolius 
docet. Nam ex his verbis libello praemissis apparet Posi 
donium, quem sequebatur, ostendisse Pythagoreos haec 
omnia de quaternariis et numeris invenisse. Quae cum ita 
sint, concedes etiam haec verba: iv olg dgi&poig (nempe 
a Pythagoreis inventis) xal rijv xpvyijv auviarrjaiv o W.cnoiv 
iv np Tipalcp ad Posidonium revocanda esse. Primum 
enim iam supra perspeximus Posidonii interfuisse Platonis 
et Pythagoreorum congruentiam designaro. Tum velim 
memineris, quid supra de animae creatione effecerimus.