24 
numeri in quaternario non sunt. Num negare perseveras 
quaternarium cum p. 57, 11 ss. Theonis coniungendum esse? , 
Num ante p. 59,4 initium verborum interpositorum statuis? 
Borghorstius enim recte indicavit p. 56, 9 Theonem Adrastum 
non relinquere, verba autem, quae leguntur p. 57, 11 ss. 
nemo erit, qui ab antecedentibus divellat. Neque ante «> 
p. 59, 4 invenies genus illud diversum ab Adrasti ratione 
disserendi, quod recte p. 18 Borghorstius definivit. 
Sed novam viam ingrediamur. Persuade tibi Adrastum 
his rebus ipsis operam dedisse. An Chalcidii oblitus es 
quaternarium laudantis? Et Proclum testem advocemus: 
eius commentarii in Timaeum scripti pp. 191/92 specto. 
Quarum et Theonis communio ea est, ut sperem ex iis ali 
quid utile elici posse. Neque enim solum Adrasti mentio fit 
p. 192 A, sed, si Theonis pp. 49 ss. perlectis Proclum adieris, 
non dubitabis, quin hac tota quaestione Proclus Adrasti 
librum ante oculos habuerit. Velim conferas Procli: xl rpd-oyyog, 
xl didarr^ict, xi avaxrjf.ia cura Theonis p. 49, 6 ss.; illam Procli 
explicationem trium ordinum, quibus soni se excipiunt, cum 
iis, quae ex Adrasto hausta de his ordinibus apud Theonem 
pp. 53, 17—56, 5 leguntur: concedes ex Adrasto haec sumpta 
esse a Proclo. Et apud Proclum quoque illae tantum 
rationes et symphoniae laudantur, quas quaternarius continet, 
ratio autem 8 ad 3 (did Ttaawv v.cd 8lu tsooccqiov) diligenter 
secernitur, quia sit ratio multiplex superpartiens. 4 
Quamquam Adrastus eam symphoniam affert p. 56, 12. 
Sed hoc loco eius nihil interest nisi enumerare symphonias, 
quae sunt inter did xboouqiov et 8lg did xtaaiov. Adrastus 
autem ipse non omittit monere hanc symphoniam ab aliis 
diversam esse, cum addat: og laxi 7toXXa7tXaoLBnii.iEQrjg, 
di/tXdaioq yuo y.al diaerrixQixog ion 5 .... 
4. cf. Theon, p. 79. 0 
5. cf. lamblich. in Nic. introd. p. 120 ed. Pistelli. cf. etiam Diehlii 
adnotationes, Procli Comm. in Tim. II pp. 166—171.