65 
5 
ut rempublicam a Macedonibus servaret. Sic impetus iu eos 
qui rei publicae praeerant, intellegi potest, qui non veram 
virtutem noverant. Eam ob rem auctor Gorgiam imitatus est 
clarissimum dialogum Platonis 1 Menonis lenitudinis nullo modo 
ratione habita. Alcibiadis persona quasi tota inventus illius 
aetatis educatur. 
Sed quis fuit auctor? Platonem non esse auctorem 
paucis complector: Doctrina amatoria a Platone plane abhorret. 
Praeterea mores Socratis et Alcibiadis describuntur ratione 
plano a 1 latone aliena. Accedit manifesta Xenophontis imitatio. 
Quid? liato ipse sententias Euthydemo et Dionysodoro attri 
butas et in Menone a Socrate refutatas in alio dialogo Socrati 
attribuisset? Denique in dialogo nonnulla verba exstant a 
Platonis dictione aliena 2 . 
Videtui igitm dialogus compositus esse a discipulo quodam 
Academiae post Platonem mortuum, quare etiam illustratur, 
quomodo factum sit, ut scriptis genuinis Platonis attribueretur! 
Qualis est auctor? Pusilli ingenii auctor fuit, qui Xeno 
phontem imitatus est et duobus locis res affert admodum 
supervacuas hac sola causa, ut scientiam suam ostentet: cf. 
p. 111 C et p. 130 D. Sed hoc concedendum est auctorem 
Platonis opera lectitasse, ita ut semper enuntiatis Platonis 
utatui ; neque solum I latonem lectitavit, sed etiam Xeno 
phontem, Euripidem (p. 113 C), Aristophanem (p. 120 A, 136 C), 
ignotum poetam (p. 121 D). Homeri locos affert (p. 111 D, 
132 A) 3 . Sed, ut erat pusillo ingenio, non propria via pro 
gressus, dialogum nonnullis partibus undique expressis con 
glutinavit. 
1 cf. Gomperz, Griechische Denker II 2 p. 277. 
2 cf. Ast 1. 1. p. 459: . . . Ausdriicke, die wir in den Schriften 
des Pl. nicht finden, wie narda 122 A, xoivr) pouXr) 119B, 124 B, 4m- 
(pdvaa (Kulnn oder Auszeichnung) 124 C, Kpf| T uor 111 E, 5ouXoitp4ireia 
(im Gorgias 485 B 518 A finden wir 6ouXoTrp eiT 4c) und iXtueeponp^rma 
daselbst; afiro x6 (das selbst fur sich, die reine Selbstheit) 129 B. u. a. 
3 cf. Cobetum 1. c. p. 371 infra.