39
mia K«Xd eivai); quod Alcibiades concedit. Sed negat omnia
pulchra etiam bona esse, quia in pugnis saepissime ignavi
serventur, fortissimi interficiantur. Itaque Socrates eum duobus
modis docet omnia pulchra etiam bona esse. Primum enim
demonstratur eandem rem altero modo pulchram, altero malam
esse (p. 115 C ou Kaxd xauxov te ecxi kcxXov Kai kokov xoic
cpiXoic poqGeiv), sed pulchra semper esse bona, turpia semper
mala.
Idem sophistice sic demonstratur: Qui KaXmc irpdxxei,
etiam eu rrpdxxei; qui eu Ttpdxxei, etiam beatus est; itaque
pulchra prosunt. Et quia Alcibiades initio concesserat omnia
insta pulchra esse et nunc bis concessit omnia pulchra bona
esse, nunc concedere coactus est iusta bona esse et prodesse.
Atque quamvis concedendum sit auctorem sententias
aequalium in hae parte componenda secutum esse, tamen non
negari potest ei Platonem quoque exemplar fuisse, quia loci
verbo tenus expressi sunt. Etiam per se mirum esset eum in
hac sola parte Platonem neglexisse. In Gorgia enim Polus
p. 470 D idem fere pronuntiat: xd ^dp exGec Kai rrpujqv f 6 ’
Yovoxa xotOxa hcavd ce eXeySai ecxl Kai omobeTHoa, mc ttoXXoI
dbiKoOvxec dvGpumoi eubaipovec eia. Et exemplar talis ho
minis Archelaum affert, regem Macedonum, qui, quamquam
maximas iniurias commiserit, tamen beatus sit. Sed a Socrate
cogitur concedere iusta meliora esse iniustis. At argumenta,
quibus uterque utitur, nun ita similia sunt, quamquam pariter
sophistica. Unde primum argumentum imitator sumpserit, pro
certo dici non potest, fortasse ex Xenophontis Memorabilibus
IV. 2, 32 flexe b’ dv, ecpn, xo pev uTiouveiv KotKoO cdxiov fe-
voixo, xo be voceTv dtaGou; "Oxav, vq Ai’, ecpq, cxpaxeiac xe
dicxpac Kai vauxiXiac {3Xa{3epdc Kai dXXmv iroXXmv xoiouxmv oi
pev bid pmpqv pexacxdvxec dnoXmvxai, oi be bi dcGeveiav
diroXe^Gevxec cmGmav kxX.
Alterum argumentum loco Gorgiae exstat.
p. 507 C.
ujorep biqXGopev . .. xdv be
dyaGov eu xe Kai KaXmc upax-
xeiv, a dv irpdxxq, xdv be eu
A. I p. 116 B.
Socr. ”Exi xoivuv mbe aceipar
dcxic KaXmc Ttpdxxei, ouxl Kai
eu updxxei;