I. 
Socrates in Alcibiade I, qui fertur Platonis, tamquam amator 
Alcibiadis describitur, quod iam demonstratur terminis, quibus 
iisdem Plato in rebus amatoriis utitur. (epacxqc p. 103 A, 
131 CE, epmc 105 A, TraibafWTeiv 135 D kxX.) Etiam historia 
huius amoris nobis breviter in dialogo narratur. Iam per 
multos annos Socrates Alcibiadem silens secutus est, cum alii 
amatores passim cum eo colloquerentur (p. 103 A, oi pev dXXoi 
bi’ dxXou coi tfevovTO biaXeydM^voi, efib be xocouxwv exmv 
oube upocelirov ktX.). Quin etiam ut verus amator ante portam 
domus Alcibiadis dies noctesque versatus est, ut eum exspec 
taret, quod concludi potest e loco p. 106 E: toiOt’ ecxi a cu 
eracxacai, ei pf| uou xi pav0dvwv epe XeXqOotc- oipoti be y^ 
ouxe vuicxwp ouxe pe0’ qpepav eEubv evboOev. Sed daemonium 
illud semper eum prohibuit, Alcibiadem alloqui (p. 103 A . . 
eYib be xocouxwv exwv oube irpocelirov. xoOxo be xo cdxiov 
YeTovev ouk dv0pdmeiov, dXXd xi boupdviov evavxlwpa. Iam 
tandem desiit resistere et statim Socrates Alcibiadem alloquitur, 
(p. 103 B vuv b’ etreibq oikexi evavxioOxai, ouxw TtpoceXf|Xu0ct • 
eueXmc eipi kcu xo Xomov pq evavxiwcec0ca auxd . .) Ab hac 
prima allocutione 1 dialogus initium capit primamque collo- 
1 Putaverit quispiam propter stultitiam huius fabulae rem 
aliter interpretandam esse: Puerum Alcibiadem Socrates iam allo 
cutus erat eir' amare coeperat, sed pubescentem dereliquerat, ut 
paulatim levitate iuvenili sublata dignus fieret philosophia Socratis, 
quod quidem initio dialogi factum est. At huic interpretationi con 
tradicunt cum sententia Schleiermacheri (1. 1. p. 297) tum loci dia 
logi ipsius, imprimis p. 105 E veuuxepq) ptv oOv ovri coi Kcd irpiv tocciii- 
rqc eXruboc xeueiv, dic eqoi boKei. ouk eia 6 6eoc biaXeYecOai, iva pf) 
pdxqv biaXexoipqv • vOv be icpqKe - vuv y«P dv pou dKoucaic (cf. p. 103 A 
104 E 135 D. Praeterea p. 106 A (uoX.ii fi uoi, di C. vOv dToirdixepoc 
«0 qpaivq, limbi) qpSa) Xexeiv, q oxe ciyuiv efttou. Kaixoi atpobpa fe qc6’