Vitae Sanctorvm Danorvm

Gertz, Martin Clarens; Selskabet for Udgivelse af Kilder til Dansk Historie

Bibliographic data

Monograph

URN:: urn:nbn:de:gbv:8:2-2845291

Persistent identifier:: PPN834949911

Title:: Vitae Sanctorvm Danorvm

Signature:: Q 8289

Editor:: Gertz, Martin Clarens

Document type:: Monograph

Publisher:: Gad

Year of publication:: 1912

Place of publication:: København

Language:: Latin

Collection:: Religious studies. Theology; Denmark

Scope:: 558 S.

Physical location:: Universitätsbibliothek Kiel

Description:: Erschienen in drei Lieferungen (1908, 1910, 1912)

448 VITAE SANCTORVM DANORVM regis peruenisset, ab omnibus venerabiliter est receptus. Magnus autem iugiter meditabatur in necem eius, habens secum tres sollempnes proceres, socios conspiracionis in mortem viri iusti. Igitur in curia regis ducem tamquam familiarissimum amicum adiit 5 mendaciterque dixit, se peregre profecturum ac necesse habere de consilio pro suis negociis disponendis ac velle tractare cum eo super hiis in loco aliquo secreción. Tu. Lect. VII. At vir innocens, credens vera esse, que Magnus dixerat, ait: »Dilecte frater, affectum tuum bonum deus perducat 10 ad finem! De me nichil dubites, sed locum et tempus assigna, et ero paratus pro voluntate tua. Conuenientibus ergo eis de tem pore et loco, in quibus sibi mutuo occurrerent, peractis quatuor diebus natalis domini, quibus communiter cum rege fuerant, Magnus iuit in Gseffnewadh, Kanutus vero moratus est in Harel- 15 stad, quousque residium(!) natalis compleretur. Crastino vero epy- phanie summo mane Magnus cum suis se armans ad proximam siluam iuit misitque vnum de suis ad ducem, qui adhuc dormiebat, dum nuncius veniret. 1 iv ¿ Surgens ergo dux festinabat, vix ex toto vestitus, 20 occurrere Magno. Cumque suaderet sibi Cecilia cognata sua, filia Kanuti regis, apud quem (!) hospitabatur, ac omnes sui, vt Magno non occurreret nisi armatus et cum forti comitiua, non assensit, quia vir fidelis de falso et perfido amico suspicionem malam non habuit. Assumptis igitur secum duobus sociis nuncium est sequtus. 25 Qui precedens, de nece talis viri dolens, cancionem quandam de quodam parricidio tunc notissimo compositam pluries cantauit, vt per hec dux moneretur, ne incideret in paratas incidías (!). Sed ipse nichil super cor ponens (Isaice 47,7) siluam intrauit. Cui per fidus Magnus occurrens cum [cum] falsa oris hilaritudine eum 30 amplexatus est. Tu. m L, " Cumque consedissent, aduertit dux Magnum armatum; quesiuit, cur armatus incideret (o: incederet) tempore pacis. Qui dixit se habere aduersarium, de quo vellet statim summere (!) vin dictam. Et dum hec loqueretur, venerunt socii Magni de latibulis 35 armati. Tunc scelus conceptum vlterius ferre non valens ait: »Kanute, cuius est Dacia?« Dux innocens respondit: »Quid sibi vult hec interrogado? cuius est Dacia nisi patris tui, patrui mei, quam diu placet altissimo?« Ait ille: »Non est sic, sed omnes post te vadunt.« Qui respondit: »Nouit ille, qui cuncta nouerat, 40 quod numquam tibi vel tuis obfui in vita mea.« Et cum vellet surgere, traditor eum indigne per cappam retrahens extracto gladio

Access restriction

Copyright

fullscreen: Vitae Sanctorvm Danorvm

Monograph

Table of contents

Cite and reuse

Monograph

Section

Image

Image fragment

Citation links

Citation recommendation