Andersen's Sprookjes

Andersen, Hans Christian; Goeverneur, J. J. A.; Trap, P. W. M.

Bibliografische Daten

Monographie

URN:: urn:nbn:de:gbv:8:2-9453407

Persistente ID:: PPN1875524312

Titel:: Andersen's Sprookjes

Signatur:: K 4735

Autor:: Andersen, Hans Christian

Herausgeber:: Goeverneur, J. J. A.

Dokumenttyp:: Monographie

Herausgeber:: A. W. Sijthoff

Erscheinungsjahr:: [1882]

Erscheinungsort:: Leiden

Sprache:: Niederländisch

Sammlung:: FID

Umfang:: 1 Band

Physikalischer Standort:: Universitätsbibliothek Kiel

DE GESCHIEDENIS VAN HET JAAR. Behalve den zomer en zijne krachtige gade zag dat niemand: vóor hen stond het outer, eene tafel, overdekt met de offer: geschenken der natuur. En de avondhemel straalde als eene zee van goud, geen kerkkoepel kan het zoo, en de maan scheen tusschen het avondrood en het uchtendrood. Dat was de tĳd van den zomer! En er verliepen dagen en er verliepen weken. De blanke zeisen der maaiers flikkerden in de korenvelden; de takken van den appelboom bogen zich met roode en gele vruchten; de hop geurde bedwelmend, tallooze knoppen hingen aan hare ranken, en onder de hazelaars, waar de noten in zware trossen zaten, rustten de man en de vrouw, de zomer en zijne ernstige gade. „Welk een rijkdom!”’ riep zij. „Zegen overal, liefelijk en goed, en toch — ik weet niet, hoe ’t zoo is — toch verlang ik naar rust — rust! Ik weet niet, hoe ik het noemen moet. Het veld wordt al weer omgeploegd; meer en altijd meer willen de menschen winnen! Zie, de ooievaars komen in zwer- men, ze stappen op eenigen afstand achter den ploeg aan; — zegt, gij, Egypte's vogels, denkt gij nog aan den tijd, toen wij, beiden kinderen nog, in de landen van het noorden kwamen ? Bloemen brachten we, gouden zonneschijn en groene bosschen ; nu heeft de wind die al geteisterd, ze worden bruiner en donkerder, als de boomen van het zuiden, maar dragen geen gouden vruchten als deze.” „Wilt gij ze zien®’ vroeg de zomer en hief zijn arm hoog op, en de bladen van het bosch leken als in rood en goud gedoopt. Over alle bosschen breidde zich een wonderbare kleurenpracht uit; in de heggen lichtten hoogroode rozebottels, aan de takken der vlierboomen hingen groote, zware, zwart. bruine bessen, de wilde kastanjes vielen rijp uit de zwart- groene schillen en in het dichte bosch bloeiden de viooltjes ND Nieuw.

Zugriffsbeschränkung

Nutzungslizenz

fullscreen: Andersen's Sprookjes

Monographie

Inhalt

Zitieren und Nachnutzen

Monographie

Kapitel

Bild

Bildfragment

Zitierlinks

Zitierempfehlung