Schriften der Universität zu Kiel: Schriften der Universität zu Kiel aus dem Jahre 1868

(Band XV.)

Bibliographic data

Periodical

URN:: urn:nbn:de:gbv:8:2-5496677

Persistent identifier:: PPN799080608

Title:: Schriften der Universität zu Kiel

Sub title:: aus d. Jahre

Document type:: Periodical

Year of publication:: 1855

Place of publication:: Kiel; Universitätsbibliothek Kiel

Language:: German; Latin

Collection:: prints; Kiel University Papers; Chronicles and schedules of lectures (1665-2000)

Volume

URN:: urn:nbn:de:gbv:8:2-6009176

Persistent identifier:: PPN1025534026

Title:: Schriften der Universität zu Kiel aus dem Jahre 1868

Signature:: Y 2512-15 2.Expl.

Document type:: Volume

Publisher:: Mohr

Year of publication:: 1869

Place of publication:: Kiel

Language:: German; Latin

Collection:: prints; Kiel University Papers; Chronicles and schedules of lectures (1665-2000)

Physical location:: Universitätsbibliothek Kiel

Article

Title:: De Poena Reorum, Qui E Carceris Custodia Effugiunt.

Author:: Brackenhoeft, Eduard Wilhelm

Structure type:: Article

Language:: Latin

aBmrumm m 34 ■ porro palentibns foribus. una tanlum eaque rarissima ac levissima fugae e carcere species significatur, quod denique de mera suspicions scintillula in illis agi oinnino non polest, neque virtus illa quidein Socralica in loco est. Ulique liaec non magis, quam reliquus inanis verborum lumor ad probandani fugae e carcere impuni latem idonea esse polest. Etenim si poenam legitime conslilulam subire nec vi neque aslu e punitionis custodia se liberare Socratici cujusdam esset animi et fuga igilur excusanda, quin etiam poena eximenda esset, melius sane foret nullas omnino jam poenas irrogare. — Atque si in illo argumenlo: rempublicam heroicum animum a civibus requirere non posse, auctoris animo sicuti plurimis aliis summa necessitas, quae dicitur, obversata sit, quanto in errore versali sint, per se facile est intellectu ,33 ). Etenim primum in summa necessitate ex jure communi et plurimis recentiorum co- dicum de vitae vel corporis periculo agitur; id quod in punitionis causa detentis nunquam, in quaestionis causa detentis raro locum habet. Praeterea autem ibi postulatur, ne instans periculum proprii actus legi tim um sit consequens vel ex obligati one quad am legilima subeundum sit, ut Ludenius (1. c. p. 30ü) rectissime contendit. Quae lex, ut imminens periculum immeritum sit 134 ), in fugam e carcere nunquam cadit. Atque quae modo exposuimus, eadem mullis quidem rationibus et in Bernerum valent. Qui scriptor in aliis etiam iiiud Socratici animi argumentum attulit. Quod deinde ubicunque vis praeveniens, quae dicitur, sufficiat, poenam irrogandam non esse censel 135 ), commemorandum videlur esse — si praeterimus, quod baec ratio ex parte in liberationem per alterum effectam etiam interdum cadit — non solum ac principalem poenae finem esse, ut crimina futura praeveniantur, id quod Berner et ipse alibi (cf. Lehrb. § 11. p. 10) concedit. Jam vero in fuga e carcere punienda, quam injuriam esse ne Berner quidem negat, non solum id agitur, ut praeveniatur hujus facinoris redintegratio — id quod in aliis etiam spectandum est — immo habemus baue rem factam judiciariae reipublicae poteslalis imminutionem, quae ut pumatur justitia poscilur. Atque meris praeveniendi remediis hoc facinus omnino praecaveri non posse quisque expertus seil (cf. Hepp, Comment, cit. p. 821, N. 12). Atque his omnibus ita expositis, ut jam breviter senlenliam nostram comprehendamus, fugam e carcere poena dignam esse contendimus. Quod attinet ad leges ferendas et politicen criminalem, quam dicunl, nos quidem iis omnibus, quae supra disseruimus, diligenter nobiscum reputatis facere non possumus, quin hoc facinus puniendum esse censeamus. Legum latoris prudentiae nobis videtur esse fugae e carcere poenam proponi, ne detenti praenunciata impunitate ad fugam pelliciantur. E nostra sen- tentia expedit potius earn poena sanciri, ut maxima per se jam evadendi cupitidas, quam maxime fieri polest, praecavealur, — id quod si non semper, at saepius prospere succedet, — si vero liaec judiciariae reipublicae poteslalis violatio nihilominus facta sit, qua justitia ac securitas publica periclitantur, debita gravitate earn puniri. m ) Interdum etiam fugatn e carcere propter summain necessitatem, in qua effecta sit, poena vacare posse minime negamus (cf. s. p. 10 ap. not. 28). Hoc loco nihil quacritur, nisi num rcmotis singularibus illis conditionibus detentus per se adversus civitatcm in summa necessitate versetur. ,S4 ) Cf. Luden, Handb. p. 310: „das Erforderniss, dass der Nothstand ein unverschuldeter sei, ist in der Bedeutung aufzufassen, dass die abztrwendende Gelahr nicht in dem objectiven Hecht ihren Grund gehabt haben darf;“ v. Waechtcr, S. Thür. Strafr. § 54, IV, p. 374, et quod ad fugam e carcere attinet: Hepp, Staatsverbr. citt. p. 228, Comment, cit. p. 818 N. 8. ,35 ) Eadem sententia invenitur in censura diss. Broeckeri, Arch. d. Cr. R. I. c. p. 553, et eadem causa est, cur e codice Badensi simplex fuga e carcere non punitur. Cf. Berner, die deutsche Strafgesetzgeb. v. 1751 bis auf die Gegenw. Leipz. 1867. 8. § 175, p. 205.

Access restriction

Copyright

fullscreen: (Band XV.)

Periodical

Volume

Article

Table of contents

Cite and reuse

Volume

Chapter

Image

Image fragment

Citation links

Citation recommendation