Scriptores Rerum Svecicarum Medii Aevi: Scriptores Rerum Svecicarum Medii Aevi

Fant, Erik Michael; Geijer, Erik Gustaf; Schroeder, Johann Heinrich

2G« ' XXII. TRANSLATIO KA TE R I NÆ. XXII. Translatio Katerinæ anno mcdlxxxix. Nicolao Ragvaldi confessore generali auctore. Ex tomo primo manuseripti Örnhiälmii in Bibliotheca Upsaliensi asservati, quod Suecia sancta" inscribitur, nostram editionem sumsimus. Ex quo autem fonte ille suum hauseiit ex scriptum, nescimus neque mentionem vetusti cujusdam manuseripti vsquam invenimus, excepto illo fragmento Bibliothecae ecclesiae Lincopensis, edito in: Handlingar rör. Skand. Historia, tom. IX. ' pag. 11 (quod tamen indagare frustra studuimus). Vetus autem manuscriptum non solum Örnhiälmius, sed etiam sine dubio Erasmus Ludovici in seculo præeunte (X\I:o) in manibus habuit. In collectione enim Palmsköldiana, Bibi. Upsal., torn. 334, pag. 527 reperitur En histoiie om sancta Chatarina Sancta Birgitae dotters Canonisering, som skedde i Wastena Anno Domini 1489", quæ dicitur esse descripta "ex vetusto Manuseripto Archivi Regni”, sed in eodem tomo pag. 409 eadem manus idem annotavit de fragmento canonizationis Birgittæ, quod tamen nihil aliud est, quam illa ab Erasmo Ludovici composita narratio, de qua supra pag. 241 in praefatione n. XIX mentionem fecimus. Quæ res simul cum ortographia XVI:um seculum indicante credibile facit, Erasmum hanc quoque narrationem in Collectione Palmsköldiana de translatione Katerinæ conscripsisse. Multo autem certius est, Erasmum illam coævam a nobis impressam narrationem præ oculis habuisse, quia ad verbum utraque narratio non semel consonat, præterquam quod ortographia Erasmi recentior est. Narrationem esse coævam, statim legenti apparet, quia scriptor aperte fuerit in sollennitate præsens et in rubrica dicitur fuisse Nicolaus Ragvaldi, confessor gene ralis monasterii, qui bis hoc officium sustinuit (vide Diarium Vadstenense in annis 1501, 1506, 1511 et 1512) et tandem 1514 anno suæ professionis tricesimo octavo mortuus est. Post autem annum 1500 opus esse a Nicolao compositum ex eo prodit, quod de Clemente Petri, antecessore Nicolai, et Henrico, episcopo Lincopensi dicitur "hvilkens sjœlaOudh ewerdeligen nadhe”, nam ille obiit anno 1500 d. 19 Novembris (Diar. Vadstenense), hic eodem anno, die 20 Novembris (vide supra pag. Ill, not. u). Antequam ad ipsum opus progredimur, aliquid de laboribus, quos in Suecia fautores Katerinæ pro canonizatione ejus impetranda fecerint, breviter memorare volumus. Transierat jam dimidium seculi XV:i, priusquam hæc res agitari coepta esset, nam Birgerum Magni, episcopum Arosiensem, hanc rem primum Romse molitum esse invenimus (vide literas ejus ad conventum Vadsten. datas Holmis an. 1464 d. 22 Januarii, quas manus seculi XVI.i exscripsit in exemplari Johannis Magni Historiæ Metropolitanae ad calcem, quod antea J. H. Schröder, nunc Bibliotheca Upsaliensis possidet). Septem annis post Jacobus Ulfonis, archiepiscopus nuper electus, conventui Vadstenensi auxilium suum anno 1471 promisit (lit. orig, in Archivo regni) et anno 1474 prelati Sueciæ Arbogis constituti relationem vitæ et miraculorum Katerinæ papæ transmiserunt (vide supra pag. 266 not. q). Anno 1476, d. 10 Augusti prælati et senatores regnorum Daciæ et Norvegiæ Calmarniæ versantes pro eadem re papam denuo imploraverunt, et anno 1482 d. 4 Novembris conventus Vadstenensis in literis Sixto papæ directis lamentabiliter supplicavit, ut paupertatem monasterii respiciens negocio canonizationis sine ulteriore prolongatione finem optatum redderet (literæ pergam, in archivo regni). Eodem denique anno d. 16 Augusti, Sixtus IV:tus episcopis trium regnorum aqvilonarium et conventui respondit, canonizationem, sede apostolïca arduis negotiis implicata, pro tempore differendam, ne autem devotio refrigescat, hortatur, ut Katerina more consueto colatur (Celse Bullarium, pag. 206, n. 13 et 14). Neque meliorem effectum habuit petitio Innocentio VIII tradita, nam anno 1485, d. 11 Februarii ille archiepiscopo Jacobo respondit, canonizationes rarissime fieri illumque honorem nuper sancto Leopoldo tributum, sed promittit tempore procedente, sese regi et nationibus satisfacturum (P. A. Munch, Collectanea ex archivo Vaticano in Musæo regni asservata). Anno 1487 duo fratres, Clemens Petri et Johannes Matthiæ, ambo postea confessores, Romam missi sunt expeditisque negotiis, in quibus Hemmingus Gadd iis auxilium præbuit, sequente anno domum reverterunt (vide Diarium Vadstenense, Celse,

Description

Description

Table of contents

Volume

Chapter

Image

Image fragment

Citation links

Citation recommendation

Goobi viewer