Scriptores Rerum Svecicarum Medii Aevi: Scriptores Rerum Svecicarum Medii Aevi

Fant, Erik Michael; Geijer, Erik Gustaf; Schroeder, Johann Heinrich

Scriptores Rerum Svecicarum Medii Aevi (Tomus 3)

Bibliographic data

Multivolume work

URN:: urn:nbn:de:gbv:8:2-5235370

Persistent identifier:: PPN892999306

Title:: Scriptores Rerum Svecicarum Medii Aevi

Sub title:: Ex Schedis Praecipue Nordinianis Collectos Dispositos Ac Emendatos

Editor:: Fant, Eric Michael

Document type:: Multivolume work

Year of publication:: 1818-1871

Place of publication:: Upsaliae

Language:: Latin

Collection:: Sweden

Comment:: FID-NORD-DE-8

Volume

URN:: urn:nbn:de:gbv:8:2-5241470

Persistent identifier:: PPN1022457586

Title:: Scriptores Rerum Svecicarum Medii Aevi

Sub title:: Ex Schedis Praecipue Nordinianis Collectos Dispositos Ac Emendatos

Editor:: Fant, Erik Michael; Geijer, Erik Gustaf; Schroeder, Johann Heinrich

Document type:: Volume

Publisher:: Zeipel et Palmblad

Year of publication:: 1871

Language:: Latin; Swedish

Collection:: Sweden

Comment:: FID-NORD-DE-8

Scope:: X, [1] Bl., 341, 298 S.

96 IO HANNIS MAGNI circumspectis omnibus huius pii negocii partibus, dignetur et velit, prout maxime confido, cooperari, quod tam sanctum et honestum ac iustum desiderium pientissimorum hominum optatum sortiatur effectum, ne cogantur alibi de opportuno loco cogitare. Nec dubitet illustrissimum dominium Venetorum, quin tales hospites gratiose colligendo aeque suae ipsius reipublicae vtilitati ac Christianae pietati consulat. Ordo enim eorum vbique probatissimus et sanctissimus aestimatur, nec omnino vacuos sese ad vos conferent, imo, vt probabili coniectura ducor, complures illustres et magnarum fortunarum viri aut nunc aut postea eos comi tabuntur, per quos Veneta respublica non paruam vtilitatem suo tempore consequetur. Beliqua huic pio negocio necessaria dicet frater Gregorius praesentium exhibitor, quem vestra humanitas vt memet ipsum ex cipere et promouere dignetur, quaeque felicissime cum optimae spei adolescente vnigenito Paulo Ehamusio viuat et valeat. Ex sancto Michaele in Burgo Komano M.D.XLIII.” Transacto demum eodem anno M.D.XLIII, eisdem anxietatibus oppressus, adhuc spe bona Pontificis Pauli promissa pro sua vberiore consolatione adimplenda annum XLIIII ingredientem exspectabat, vnde et eius Sanctitati ita scripsit. "Beatissime pater et domine clementissime, quam grauibus angustiis et casibus toto trimestri proxi me praeterito succubuerim, breuiter aperiam, vt sciat S. V. quomodo ex sua innata pietate meae conditioni consulat. October me in lectum febrilem coniecit ac tenuit. Similiter et Nouember in me totus seuerior erat, December autem omnium saevissimus, nedum me in corpore afflixit, sed et in animo vehementissime perturbauit, imo et vnicum meum ex sorore, muliere sanctissima, nepotem, eximiae probitatis et admirandi ingenii adolescentem, e viuis absumpsit, quo sepulto mox aderat patronus domus, quam dato censu inha- bitaui, et subito, vt exirem, praecepit. Deus Sanctitatem V. ad multos et felices annos pro mea consola tione conseruare dignetur.” Patronus autem domus supradictae erat D. Julius Sartorius, Archiepiscopus sancti Seuerini, qui Bo- mam veniens paucis diebus moraturus esset. Nulla tamen via, gratia vel pretio, instantissime per fratrem aegroti Archiepiscopi rogatus inclinari potuit, vt ipsum Archiepiscopum quotidie febrili lecto incubantem, imo agonizantem (pretio alterius domus pro ipso Archiepiscopo Iulio conducendae oblato) permitteret rema nere. Vnde in vigilia Natalis Christi lacrimabili spectaculo per familiares suos portatus fuit in vicinius pa larium reuerendissimi D. Cardinalis Hipporegiensis, reuerendissimo domino N. Lippomanno, Episcopo Vero nensi locatum, qui gratiose concessit languenti Archiepiscopo ibidem aliquot septimanis commorari, prout etiam alteri dignissimo antistiti Johanni Petro Eerreto, praesuli Milensi, postea Lauellino, de tota catholica ecclesia ob multa et sanctissima volumina in augmentum religionis catholicae fidei vtiliter et docte edita valde benemerito manere permisit. Hic Johannes reuerendus antistes, vir mansuetissimus, Johanni Magno quasi ferrum magneti virtutis amore indissolubiliter adhesit maximamque consolationem debilissimo Archi episcopo exhibere curabat, similiter et reuerendus pater Ordinarius, Bomanae sapientiae insignis, Theolo giae Magister, Johannes Jacobus, postea dignissimus Episcopus Interamnensis factus; affuit et illi excelsi animi vir reuerendus pater Cornelius, sacrarum literarum et omnis disciplinae professor egregius, Episcopus Bitontinus, qui semper eundem Archiepiscopum et fratrem eius Olaum singulariter amabat, aderat et eidem reuerendus D. Paulus Zondinus, Episcopus Bosonensis, vir Deo amabilis et piissime eruditus. Becedente deinde Archiepiscopo, domino Julio Sartorio, satis oneroso consolatore, illico reportatus est debilissimus Ar chiepiscopus Gothus in aedem solitam S. Michaelis pecunia sua conductam, vt ibi meliori quiete reperta et summi Pontificis tot annis exspectanda consolatione facilius speratae sanitati redderetur. Attamen ne sua continua calamitas sanctissimum Pontificem lateret, hanc sequentem epistolam (quae vltima fuit in vita eius) suae Sanctitati ita humillime per manus reuerendissimi D. Cardinalis Poli perscripsit. ”Sanctissime pater et domine clementissime. Iam agitur annus octauus, postquam praecepto Sancti tatis V. ad Concilium generale Mantuae anno domini M.D.XXXVII indictum in Italiam ex ultimis Sarma tarum partibus perueni, paratus omnes curas et labores sustinere, quos aliquis obsequentissimus filius pro sua matre sacrosancta Bomana ecclesia sufferre debuisset quod eo liquidius relinquitur, quo nuper, duobus reuerendissimis D. Cardinalibus Bembo et Polo iussu Beatitudims V. e Venetiis seriöse me vocantibus, in hanc vrbem tam sponte parendo asperiori tempore anni per maria et terras pluries in humeris meorum fa miliarium ob vehementem aegritudinem portatus pervenerim, non curando, quomodo valerem, sed qualiter obedirem praeceptis Sanctitatis V. quae ab hoc exemplo pastoris aeterni dolorem et laborem considerare dig netur, vt iuxta amplissimum Sanctitatis V. promissum aliquando leuatis angustiis exsultare valeam me hu manissime ab eiusdem Sanctitatis vestrae pia commiseratione fuisse et esse consolatum, quocirca humillime et instantissime supplico Sanctitati V. quod tandem dignetur de mea conditione aliquid liberalius et certius ordinare, vt illi, qui de mea et sanctae sedis apostolicae desolatione gloriantur, cognito Sanctitatis V. de me optimo animo et opere firmam fidem concipiant, quod mea diligentia et vestrae Sanctitatis assistentia tandem ille amplissimus populus aquilonaris Christianae et sanctae Bomanae ecclesiae deuotior restituatur. Deus Sanctitatem vestram diu conseruet et meae consolationis auctorem et cooperatorem constituat efficacem; ex domo sancti Michaelis nu die Martii M.D.XL1I1I.” — Cui epistolae per reuerendissimum dominum Cardi nalem Polum Anglicum eidem Pontifici praesentatae, quia nil amplius, quam vt solito more bene speraret,

Access restriction

Copyright

fullscreen: Scriptores Rerum Svecicarum Medii Aevi (Tomus 3)

Multivolume work

Volume

Table of contents

Cite and reuse

Volume

Chapter

Image

Image fragment

Citation links

Citation recommendation