Scriptores Rerum Svecicarum Medii Aevi: Scriptores Rerum Svecicarum Medii Aevi

Fant, Erik Michael; Geijer, Erik Gustaf; Schroeder, Johann Heinrich

Scriptores Rerum Svecicarum Medii Aevi (Tomus 3)

Bibliographic data

Multivolume work

URN:: urn:nbn:de:gbv:8:2-5235370

Persistent identifier:: PPN892999306

Title:: Scriptores Rerum Svecicarum Medii Aevi

Sub title:: Ex Schedis Praecipue Nordinianis Collectos Dispositos Ac Emendatos

Editor:: Fant, Eric Michael

Document type:: Multivolume work

Year of publication:: 1818-1871

Place of publication:: Upsaliae

Language:: Latin

Collection:: Sweden

Comment:: FID-NORD-DE-8

Volume

URN:: urn:nbn:de:gbv:8:2-5241470

Persistent identifier:: PPN1022457586

Title:: Scriptores Rerum Svecicarum Medii Aevi

Sub title:: Ex Schedis Praecipue Nordinianis Collectos Dispositos Ac Emendatos

Editor:: Fant, Erik Michael; Geijer, Erik Gustaf; Schroeder, Johann Heinrich

Document type:: Volume

Publisher:: Zeipel et Palmblad

Year of publication:: 1871

Language:: Latin; Swedish

Collection:: Sweden

Comment:: FID-NORD-DE-8

Scope:: X, [1] Bl., 341, 298 S.

nistoria Pont Hi <* um Metropolitanae Ecclesiae Vpsalensis in Regnis Svetiae et Gothiae Riligentia Medis Apostolicae Legati Ioannis Magni Gothi Primatis et Archiepiscopi eiusdem Ecclesiae Apsalensis anno homini M. D. XXXVI. Gedani ohiter collecta« Logitanti mihi aliquid scribere de nostra sanctissima fide Christiana, quomodo, et quando in hoc inclytum regnum Gothorum inuecta, quibusque Pontificibus, ac Re gibus propagata, aucta, et conseruata fuerit, occurrit illud, quod Plato diuinitus (ut inquit Cicero) doctus affirmauit, Quales in Repuhlica principes sunt, tales esse so lere reliquos ciues. Enimuero quando illi totius humani generis, et omnis virtutis inimici, Caius Caligula, Nero, Domitianus, Diocletianus, et similes, in culmine imperii residebant, tunc numerus proborum ciuium adeo paucus erat, ut reprobo rum multitudini collatus, guttae in mare proiectae similitudinem referre videretur • At postquam bonorum morum, et Christianae pietatis, ac religionis amatores, ut puta Magnus Constantinus, Theodosius senior, Ilenricus primus, Carolus Magnus, eorumque similes rerum summa potirentur, mox impositae sunt hominibus leges, quibus ad virtutem (etiam illi qui inuili essent) cogerenlnr. Hoc modo imperante Carolo Magno sacrosancta fides Catholica primum ad Saxoniam, deinde ad nostras usque terras, Deo misericorditer prouidente, peruenit. Siquidem is Carolus pro suis egregiis meritis, singularique diligentia erga Christianae fidei propagationem, Magni cognomentum assecutus, diu multumque laborauit, antequam Saxoniam, bo nam nationis Germanicae pariem, a saxeis diis, et idolis auertere potuisset. Nam triginta continuis annis ipsam pertinacissime renitentem bellis fatigauit, saepeque subiugauit. Sed nulla erat potentia, nulla prudentia, nulla industria, neque ulla ar ma, aut consilia erant, quibus poterat durae ceruicis populus in diuinis, aut huma nis legibus contineri, donec prudcntissimus Imperator easdem Saxonicas terras so lis Pontificibus in utraque potestate, Ecclesiastica, et Regia, gubernandas commen- dasset: sane intelligens populum infrenem posse religione contineri, armis vero placari non posse. Ouod quidem consilium quam prudens fuerit, ostendunt haec nostra tempora, in quibus ipsa Saxonia, postquam desiit Pontificiam auloritatem venerari, miserabili Marte diuisa, et collapsa, suas miserias infeliciter deplorat, do cumentum omnibus praebens, quam suave, et quam amplexandum, ac paternum iu- gum est quod a sacrosanctis Episcopis imponitur: a quo quantum receditur, tantum ad tyrannorum violentiam acceditur. Incredibile est (inquit Iustinus historicus) quanta felicitate coalescant regna, in quibus iuslitia permixta est religione. Exem plo est tota Germania, quae iampridem religioni seruiens, gloriosissimum imperium inter omnes Europae regiones habebat, nunc vero apostalicum haereticorum spiri tum secula, quantum a Christiana pietate recesserat, tantum ad ignominiam abiecta vilescit. Sed haec quiescant. Dum Saxonia abiectis idolis accepisset verbum Dei, mox in ea tot sanctissimi, et doctissimi viri emergere coeperunt, ut quae prius Tom. ITT. Il 2.

Access restriction

Copyright

fullscreen: Scriptores Rerum Svecicarum Medii Aevi (Tomus 3)

Multivolume work

Volume

Table of contents

Cite and reuse

Volume

Chapter

Image

Image fragment

Citation links

Citation recommendation