Scriptores Rerum Svecicarum Medii Aevi: Scriptores Rerum Svecicarum Medii Aevi

Fant, Erik Michael; Geijer, Erik Gustaf; Schroeder, Johann Heinrich

XVI. 14. EX CHRONICO SKIBYENSI. 141 Anno ab orbe redempto 1501 defecit Svetie regnum ab illustrissimo Danorum rege, Joanne primo, sub proditoribus Stenone Sture et Suantone Nielsson, quod paulo ante ab eodem rege armis assertum fuerat, anno nimirum, ut supra dictum est, 1497. Eege enim in Daniam reverso relicta fuerat Christina, illius uxor, illustris regina, in presidiis arcis Holmensis, que post gravissimam ac durissimam obsidionem, cunctis jam fame et hyposarchaf) pereuntibus, dedicione dolosis ac falsis literis impetrata, tandem capta est atque longo tempore multis ludibriis a populo barbaro barbare afflicta. Novissime vero opprobriis saturata ac calamitatibus plena in Daniam est remisssa, cui magna gratulatione a regni proceribus occursum est in civitate Halmstadensi, que Hallandie civitas est. Porro Svecorum gens tam est barbara tamque jugi impatiens, ut nullum principatum umquam diu ferat nec minus e proprio sanguine natos principes quam exoticos odio habet. Et quoniam natura perfidi nulli fidunt, etiam ipsis a nemine fiditur. Ceterum cum in defectione adversus aliquot reges cum Datie tum Svetie a multis excusentur, deficientes nihilominus a lege Joanne nec apud coidatos Suecos excusationem habent, quum ipsius regnum ab omni violentia omnique tyrannide liberum fuerat. Quod si Xaldemari, Margarethe, Erici, Christophori, Christiernique secundi regna fuissent tam incruenta tamque procul a tyrannide et violentia, adhuc fortasse illibatum trium regnorum fedus durasset, nisi populi alioqui ad seditionem nati obstitisset perfidia. Anno 1502 conati sunt etiam Norvagienses quidam adversus regem Joannem rebellare, cujus rebel lionis author dicebatur Ghanutus Adulphi g) in Norvagia eqves primarius, sed simplici ingenio magis quam perverso, cujus simplicitate ad rebellionem abusi sunt Sveci quidam proditores. Quo cum rex Joannes episcopum Roschildensem dominum Joannem Jacobi atque Henricum Crwmedig eqvitem cum eodem Chanuto expostulaturos regis nomine misisset, vocatum ad se in navi sub publica fide, (que etiam crudelissimo Turche servanda fuerat), ac nihil mali suspicantem crudeliter occiderunt, non aliter quam solent perfidi proditores, nec fidei nec jurisjurandi custodes. Chanutus iste duos elegantes habebat filios, prudentia et armis patre superiores, Carolum et Ericum; ille bombarda percussus, cum militaret [pro] Christierno regi secundo, in obsidione civitatis Holmensis occubuit h); iste vero triumphata jam Svetia ab eodem immanissimo principe capite truncatus est i). — — — — Ab anno domini 1507 k) et deinceps acriter pugnatum est terra et mari inter regem Joannem, gubernatorem Svetie atque cives Lubicenses, rege ubique triumphante, verum non sive gravi jactura suorum civium ac precipue negociatorum. Duces autem navalis belli erant viri famatissimi Severinus Nörby, Otto Rud, Joannes Holgeri atque horum similes piratae, ad predam atque pyraticam non minus natura quam arte instructi. — — Anno domini 15181) reverso ex Suetia domino Joanne Angelo Arcimboldo in Daniam posite sunt insidie a rege Christierno, quas cum rescivisset idem Arcimboldus, clam fugit in Svetiam et inde solvens trajecit in Germaniam magno suo commodo. — — Anno domini 1521 m) quum Christiernus rex ejus nominis secundus, armato milite universum Svetie regnum insigni victoria triumphasset, que nec creditur absque favore numinis contigisse, si accepta victoria uti potuisset, atque jam regni diademate esset insignitus, cepit mox cogitare, quomodo universos regni Svetie proceres uno supplicio perderet, quo deinceps solus tyrannidem occuparet. Ut igitur religionis pretextu inauditam fucaret crudelitatem, zelum se habere pro Romana sede, cujus erat alioqui acerrimus hostis, impudentissime finxit. Accusabat namque illos conspirationis adversus Romanum pontificem, cujus edictum se neglecturos obligaverant, si fuisset intentatum ob demolitam arcem archiepiscopi Upsalensis ac violentam invasionem eidem archiepiscopo factam, ad quam fuerant nihilominus coacti potestate ac tyran nide domini Stenonis Suantesson regni gubernatoris, qui jam perierat bombarda percussus primo bello, quod in Yesgotia commissum erat, ducibus ac principibus Ottone Krwmpen et Carolo Chanutin) juxta oppidum vulgo nuncupatum Bowsundo). Igitur tercio die a coronatione p), postquam rogatus omnium lachrymis et precibus remiserat illis, quicquid umquam vel in illum vel in illius patrem peccassent, nec etiam sine lachrymis (ut erat ad lachrimas propensior quam ad clementiam) ad convivium vocatos comprehendi jussit atque jam comprehensos carceri mancipavit viros ferme septuaginta, nobiles ac cives, inter quos erant reve rendi in Christo patres dominus Mathias et dominus Yincentius episcopi, hic Scharensis, ille Strengeneiisis. Hos omnes postridie e carcere eductos in publico foro civitatis Holmensis decollari fecit. Jussionis execu- tores erant Magister Theodericus Vestphalus proditor domini Angeli Arcimboldi legati Romani pontificis, et Jeorgius Hoffmod inter milites gregarios carnifex et penarum exactor. Sed neque hac crudelissima crude litate satiatum est pectus illud sangvinarium ; post biduum namque fecit omnium trucidatorum cadavera extra urbem ferri atque super ingentem rogum projecta penitus concremari, ne ulle superessent illorum , » f) Ita species hydropisis appellatur (v. Du Cange , Glossarium etc.). De obsidione cfr. supra pag. 84 et 85. g) I. e. Knut Alfsson, miles Suetica gente ortus. h) Sc. anno 1520. Inter duces exercitus Danici erat. i) Causam Svecorum secutus erat. k) Jam annis 1505 et 1506 bellum denuo exarserat, v. supra pag. 40. 1) Hoc ad annum 1519 per tinet. Cfr. Allen: De tre Nord. Rigers Hist. 3, p. 60—72. m) Lege 1520. n) Idem qui supra not. h. memoratur, o) Bogesund, hodie Ulricehamn. p) Die 7 Novembris; cfr. supra pag. 68. Tom. III. I. 36

Description

Description

Table of contents

Volume

Chapter

Image

Image fragment

Citation links

Citation recommendation

Goobi viewer